Over ons
Ons multidisciplinaire team bestaat uit maatschappelijk assistenten, juristen en psychologen. Hun psychosociale en juridische begeleiding stelt ouders in staat de vele moeilijkheden waarmee ze geconfronteerd worden het hoofd te bieden.
Historiek
In 2017 werd de Ligue des Familles door de minister van Sociale Actie benaderd voor de oprichting van een centrum voor bijstand aan personen, meer bepaald voor eenoudergezinnen.
Om de behoeften en verwachtingen van eenoudergezinnen in kaart te brengen, werd een onderzoekactie op het getouw gezet . Het onderzoek belichtte de uitdagingen waar eenoudergezinnen mee geconfronteerd worden, waaronder:
- sluitende en betrouwbare informatie vinden
- wegwijs raken in de verschillende stappen voor materiële steun
- een dak boven het hoofd vinden
- omgaan met de emotionele druk
- de nieuwe vorm van ouderschap onder de knie krijgen
- waken over het welzijn van de kinderen
- het sociaal isolement doorbreken
- de vooroordelen ontkrachten
In oktober 2018 werd de vzw CAP-CAW Family opgericht. De vaststellingen die voortvloeiden uit de onderzoekactie vormden de basis voor het project, dat gepaste antwoorden moet aanreiken voor de situaties waar eenoudergezinnen voor staan. Op 15 mei 2019 opende het Eenoudergezinnen'thuis zijn deuren. Het project blijft verder evolueren in functie van de behoeften en verwachtingen van de gezinnen waarmee we kennismaken.
Over het Eenoudergezinnen'thuis
Het Eenoudergezinnen'thuis biedt hulp op verschillende niveaus: individueel, collectief en gemeenschappelijk. Het biedt de ouders naast een globale individuele hulp ook begeleiding via een multidisciplinair team (maatschappelijk assistenten, juristen en psychologen). Het centrum zet bovendien activiteiten op het getouw voor ouders en kinderen, workshops voor de ouders en evenementen.
Dankzij de wisselwerking tussen die verschillende krachtlijnen en door een beroep te doen op ieders persoonlijke vaardigheden kunnen we de toegang tot collectieve voorzieningen en fundamentele rechten vergroten.
Familiale en sociale banden vormen een houvast voor de ouders. Ze kunnen zich hieraan optrekken en voelen zich gesteund bij hun aanpassing aan de situatie van alleenstaande ouder. Onze collectieve en gemeenschappelijke activiteiten moeten ontmoetingen en uitwisselingen in de hand werken om het sociale isolement te doorbreken, de solidariteit te bevorderen, gedeelde momenten van welzijn te creëren, emancipatie te stimuleren en de verspreiding van informatie te bespoedigen.
Een dienst op maat van alleenstaande ouders
Het Eenoudergezinnen'thuis staat voor een warm onthaal, een luisterend oor, steun en uitwisseling.
In de praktijk willen we:
- samen streven naar momenten van plezier en welbevinden
- de emancipatie steunen en stimuleren
- ruimte bieden voor wederzijdse hulp en solidariteit
- ouders helpen om de middelen tot hun beschikking aan te spreken en toegang te krijgen tot het bestaande hulpaanbod
Onze filosofie en waarden
“rustig de tijd nemen - creativiteit - gezelligheid en openheid- een onthaal voor de persoon in zijn geheel- ruimte voor alle gezinnen - solidariteit- samen vooruitgang boeken - onbaatzuchtig, zonder te oordelen- Respect voor de diversiteit”
Het Eenoudergezinnen'thuis staat voor een warm onthaal, een luisterend oor, steun en uitwisseling.
In de praktijk willen we:
- samen streven naar momenten van plezier en welbevinden
- de emancipatie steunen en stimuleren
- ruimte bieden voor wederzijdse hulp en solidariteit
- ouders helpen om de middelen tot hun beschikking aan te spreken en toegang te krijgen tot het bestaande hulpaanbod
Taken en subsidiërende overheden
Als centrum voor hulp aan personen is onze voornaamste taak:
“zorgen voor de eerste opvang van elke persoon die erom vraagt, een analyse bieden van zijn situatie, instaan voor de doorverwijzing, de bijstand en de begeleiding om een versterking van de sociale banden en een betere toegang van de persoon tot de collectieve voorzieningen en tot zijn fundamentele rechten te bevorderen door een beroep te doen op zijn persoonlijke vaardigheden via collectieve, gemeenschappelijke of individuele acties.”(Ordonnantie van 7 november 2002)
Concreet zijn onze taken dus:
- de persoon in zijn geheel en in zijn integratiemogelijkheden helpen door te zorgen voor een eerste opvang, door de situatie van de gebruiker te analyseren en hem de nodige begeleiding en opvolging te bieden
- de sociale band versterken en de personen een betere toegang tot de collectieve voorzieningen en hun grondrechten waarborgen. Inwerken op alle factoren die de sociale onzekerheid veroorzaken
- en beroep doen op de actieve medewerking van de geholpen personen, hun inburgering alsmede die van hun families in de hand werken
- uitsluiting voorkomen en positieve acties met het oog op sociale integratie bevorderen
- de gebruikers zo nodig doorverwijzen naar meer gespecialiseerde instellingen om specifieke noodsituaties op te lossen
- de opgespoorde institutionele tekortkomingen en leemten in de regelgeving aan de bevoegde overheden melden en voorstellen formuleren om
die weg te werken (Besluit van 9 december 2004)